بررسی میزان رضایتمندی بیماران به تفکیک شاخص های آن در بیماران ترخیصی مرکز پزشکی آموزشی و درمانی آیت ا ... طالقانی در سال ۱۳۸۵

سابقه و هدف: سنجش رضایتمندی به عنوان یک وسیله در پایش کیفیت مراقبت های ارائه شده محسوب می شود. نظر به ارائه آمارهای متـفاوت از میزان رضایتـمندی براساس سنجش با ابزارهای متفاوت، مطالعه ای با هدف تعـیین رضایتـمندی بیـماران و معتبر سازی ابزار مورد استفاده در سنجش رضایتمندی درمراجعین به بیمارستان طالقانی در سال 1385 انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق با طراحی مقطعی روی کلیه بیـماران بستـری انجـام و تعـداد 10 درصد آن ها موقع ترخیص و با روش نمـونه گیری تصـادفی مورد بررسی قرار گرفتند. میزان رضایتمندی با استفاده از ابزار vsss 32(9) که برای کشور تعدیل شده و دارای روایی و پایایی لازم بود، با مصاحبه با بیماران تکمیل گردید. شاخص های این ابزار که در هفت بخش طراحی شده است به همراه اطلاعات دموگرافیکی در فرم های اطلاعاتی ثبت و با آمار توصیفی ارائه گردید. همبستگی بیـن رضایت کلی با سن و میزان تحصیلات با همبستگی پیرسون سنجیده شد. میـزان عدم رضایت در نمونه ها تعیین و میزان واقعی با احتمال 95 درصد در جامعه برآورد شد. توزیع بیماران با توجه به رضایت کلی، به تفکیک مدت اقامت بیماران و جنس نیز محاسبه شد. یافته ها: در طی مدت بررسی تعداد 5021 نفر بستری شدند و تحقیق روی 476 نفر انجام گرفت. 46درصد بیماران مورد بررسی مرد و 54 درصد زن بودند. سن آن ها 17±40 بود. یک درصد بیماران در کل ناراضی بودند درصد عدم رضایت از وضعیت تغذیه به میزان 51 درصد بود. بالاترین درصد رضایت از برخورد و رفتار و میزان پاسخگویی پزشک معالج به میزان 93 درصد بود. تمایل به بازگشت مجدد بیمار 66 درصد و توصیه بیمار برای مراجعه به این مرکز 65 درصد بود. حداکثر میزان رضایتمندی در اقامت 15-11روز در هر دو جنس و کاهش میزان رضایتمندی در بیش تر از 15 روز اقامت، در هر دو جنس مشاهده شد. رضایت کلی بیماران با سن و میزان تحصیلات ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری: میزان رضایت بیماران در بیمارستان طالقانی خوب و قابل قبول می باشد، اما در بعضی شاخص ها مثل تغذیه جای نگرانی داردکه بررسی علل آن ها را توصیه می نماید.